Tom Robinson Band (1979). De Londense songwriter Tom Robinson en LGBT-rechtenactivist is meest bekend voor zijn internationale hits “2-4-6-8 Motorway”, “Glad To Be Gay” (die hij schreef voor de Londense Gay Pride Parade in 1976) en “War Baby”. Daarnaast schreef Tom songs voor o.a. Peter Gabriel, Elton John en Manu Katché. In 1976 vormde hij de Tom Robinson Band en werd één van de eerste voorvechters voor Rock Against Racism en een levenslange support voor Amnesty International en de Holebi-beweging. De eerste single “2-4-6-8 Moterway” wordt direct een hit en “Glad To Be Gay” doet het nodige stof opwaaien oa. door de toenmalige ban van BBC-radio. Na het uiteenvallen van de TRB, trekt hij in het begin van de jaren 80 gedesillusioneerd naar Hamburg waar hij oa “War Baby’ en “Listen To The Radio” opneemt en zijn solo-carrière met succes uitbouwt. Hij releaste tot nu toe 14 originele albums sinds 1978 plus verschillende compilaties en Live-CD’s.
Capitol Theatre, 6 januari 1979.
Tom Robinson begon in 1976 met optreden in Londen. Tegen het einde van het jaar had hij besloten een permanente band op te richten. Robinson’s oude vriend, gitarist Danny Kustow, was de eerste in de vaste line-up. Ze plaatsten kleine advertenties in de muziekbladen op zoek naar een bassist en drummer. Robinson vond drummer Brian “Dolphin” Taylor. De zoektocht naar een bassist ging door, totdat Mark Ambler auditie deed. Een paar dagen later zei Ambler dat hij ook keyboards speelde; hij had jarenlang piano gestudeerd bij de ervaren jazzmuzikant Stan Tracey. Nadat hij naar Ambler op zijn Hammond-orgel had geluisterd, besefte Robinson dat hij zelf de bassist moest worden.
De band betrad de clubscene midden in de Londense punkexplosie. Hun liveshows kregen lovende kritieken en al snel woonden A&R-mannen veel van hun optredens bij. EMI Records tekende de Tom Robinson Band (TRB). Robinson beschreef deze periode later en zei: “Binnen negen maanden hadden we de overstap gemaakt van het aanmelden bij het kantoor van Medina Road naar Top of the Pops, Radio One, EMI Records en de duizelingwekkende hoogten van de voorkant van de New Musical Express”. TRB maakte folders en flyers over hun politieke opvattingen en stuurde ze naar iedereen die hun optredens bijwoonde. Ze gaven badges weg en maakten T-shirts met het bandlogo en ze verschenen regelmatig bij Rock Against Racism-concerten. Ze werden bij deze optredens vergezeld door mensen als The Clash, Steel Pulse en X-Ray Spex.
“2-4-6-8 Motorway” was hun eerste single, uitgebracht eind 1977, die in de top vijf van de Britse hitlijsten kwam en daar meer dan een maand bleef. Het werd bijna onmiddellijk gevolgd door hun volgende plaat, een EP met vier nummers genaamd Rising Free, die in november 1977 live werd opgenomen in het Lyceum Theatre in Londen. Het bevatte de nummers “Don’t Take No for an Answer”, “Martin”, “(Sing if You’re) Blij om homo te zijn” en “Right on Sister”. De EP bereikte nr. 18 in de UK Singles Chart. Begin 1978 nam TRB hun debuutalbum Power in the Darkness op. De Britse versie van de LP bevatte allemaal nieuwe nummers, maar in de VS (op het Harvest-label) werden de single “2-4-6-8 Motorway” en het Rising Free-record gecombineerd voor een zes-track bonus-EP.
Voetnoot
- Meer:
- Bronnen: funkystuff.org
- Uitgaand: Paradiso (Amsterdam), 013 (Tilburg)
- Zoekwoorden: Live