First electric car in the world (1835) / Eerste elektrische auto ter wereld (1835)
Sibrandus Stratingh (1785-1841)
Sibrandus Stratingh (Adorp, 9 april 1785 – 15 februari 1841) was een Nederlandse hoogleraar scheikunde en uitvinder.
Stratingh werd geboren in het Groningse Adorp, waar zijn vader Everhardus Stratingh predikant was. Hij groeide echter op bij zijn oom Laurens Stratingh die apotheker in Groningen was en ging hier naar de Latijnse school. Op 13-jarige leeftijd begon hij met studeren op de Groningse universiteit, destijds Academie geheten. In 1801 richtte hij samen met zijn vriend Theodorus van Swinderen het ‘Genootschap ter bevordering der natuurkundige wetenschappen te Groningen’ op. Uiteindelijk werd hij in 1824 hoogleraar (algemene, toegepaste en farmaceutische) scheikunde aan de Rijksuniversiteit van Groningen.
In zijn leven heeft hij een aantal uitvindingen gedaan, onder andere met voortbeweging. Waarschijnlijk was Stratingh de eerste die in Nederland een voertuig met een motor (stoom in dit geval) bestuurde. Dit gebeurde al op 22 maart 1834, toen hij en zijn assistent, de Duitse instrumentmaker Christopher Becker de eerste “autorit” door de straten van Groningen maakten. Op 3 november 1835 maakte hij een tweede rit, van Groningen naar De Punt (een afstand van zo’n 20 kilometer). Kennelijk verliep de tocht zonder problemen. Een aantal nieuwsberichten getuigen van deze avonturen. Stratingh kreeg van de toenmalige koning Willem I een aanmoedigingspremie van 600 gulden. De koning wenste op de hoogte gehouden te worden van de uitvindingen van Stratingh en bracht hem in 1837 een bezoek.
Electromagnetisch wagentje
Voortbouwend op de natuurkundige principes van de Engelsman Michael Faraday construeerde Stratingh samen met zijn instrumentmaker Becker een elektromagnetisch wagentje, dat als voorloper van de elektrische auto kan worden beschouwd. Dit was het eerste elektrisch aangedreven voertuig in Nederland. Stratingh heeft zijn proeven met elektromagnetische voertuigen helaas niet voort kunnen zetten, want op 15 februari 1841 stierf hij. De Groninger universiteit was met zijn overlijden een belangrijk geleerde kwijtgeraakt, die zowel nationaal als internationaal bekendheid genoot.
