Bomen in de Jan van Beverwijckstraat

Jan van Beverwijckstraat tussen Boerhaavestraat en Professor Dondersstraat

15 Iepen (Ulmus, Olm).
Iep (Ulmus, Olm) is een geslacht van loofbomen. De bladeren zijn veernervig en hebben een gezaagde of dubbelgezaagde bladrand. Ze lijken soms op de bladeren van de haagbeuk (Carpinus betulus). Iepenbladeren hebben echter in tegenstelling tot die van de haagbeuk een ongelijke bladvoet. De bloemen bloeien voordat de bladeren verschijnen. Het bloemdek is klein en groen, en de slippen zijn onderling vergroeid. Daarboven staan de meeldraden met paarse helmhokken, en de stamper. De zaden zijn afgeplat en hebben een brede gevleugelde rand. Iepen groeien bij voorkeur op tamelijk voedselrijke, vochthoudende en kalkrijke grond. Er zijn negen soorten. Op de schors van iepen kan een grote variatie aan korstmossen groeien. De verschillende iepensoorten kunnen, afgezien van de Iepziekte, flinke leeftijden bereiken: 300 jaar moet als vrij normaal worden gezien en ook tegenwoordig zijn er met name in Duitsland en Polen nog enkele exemplaren van een dergelijke leeftijd te vinden. De Hollandse iep (Ulmus × hollandica) is een nothospecies: een hybride tussen de ruwe iep (Ulmus glabra) en de gladde iep (Ulmus minor). De boom kan 35 m hoog worden. De bladeren zijn veernervig en gezaagd, de beide helften zijn ongelijk. Iepen kan men herkennen aan het bezit van een scheve bladvoet.

Jan van Beverwijckstraat tussen Ringbaan Oost en Boerhaavestraat

39 bomen, waarvan de meeste Linde (Tilia).
Linde (Tilia) is een geslacht van bomen uit de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae). De soorten van dit geslacht komen voor op het noordelijk halfrond in Europa, Noord-Amerika en Azië. De Hollandse linde is een soortkruising tussen de winter- of kleinbladige linde en de zomer- of grootbladige linde. De diverse soorten kennen daarnaast diverse cultuurvariëteiten. Zo is de ‘zwarte linde’ een cultivar van de Hollandse linde, evenals de ‘koningslinde’ en de krimlinde. De winter- of kleinbladige linde en de zomer- of grootbladige linde komen van nature in de Benelux voor. Ze behoren tot de grootste loofbomen en hebben hun biotoop met name in beekdalen. De linde kan zeer oud worden. Afhankelijk van de soort of variëteit kan ze 20 tot 30 meter hoog worden.

Voetnoot

Gerelateerde berichten